Triathlonsturen - voor een gestroomlijnde positie in de strijd om de seconden

Het was een  secondenlange thriller die uiteindelijk het verschil maakte tussen overwinning en nederlaag. De afsluitende tijdrit van de Tour of France van 1989 wordt nog altijd beschouwd als een van de spannendste momenten in de wielersport: de Amerikaanse Amerikaan Greg LeMond begon de slotetappe met een achterstand, maar wist in de laatste meters zijn Franse tegenstander Laurent Fignon te passeren. De reden: LeMond was niet alleen een algemeen betere tijdrijder dan Fignon, maar had ook een technologie gebruikt die toen nieuw was: het triatlonstuur.

Nadat triatlonwedstrijden in de jaren tachtig ongelooflijk populair werden, ontwikkelde de triatlon, die veel minder beperkt werd door technische voorschriften, zich tot een aanjager van technische innovatie. Vooral op de lange afstanden begon men al snel te experimenteren met nieuwe sturen. Deze maken een liggende rijpositie mogelijk, die de luchtweerstand vermindert ten opzichte van de positie bij klassieke racesturen. De truc: de armen zitten dicht bij elkaar op zo'n triatlonstuur, waardoor de atleten aan de voorzijde minder ruimte innemen. Het gevolg is een lagere aerodynamische CW-waarde en dus een hogere snelheid. Greg LeMond en zijn team zagen de voordelen van deze technologie in en brachten ze, na een windtunneltest, uiteindelijk naar het wielrennen. De rest is wielergeschiedenis. Want na het succes van LeMond verspreidden de stuurgrepen en stuurbevestigingen zich snel in het peloton. Inmiddels zijn ze al vele jaren standaard als het gaat om de materiaalkeuze bij tijdritten.

Laag over het stuur gebogen, de armen dicht bij elkaar - juist deze speciale, aanzienlijk aerodynamischer houding op een triatlonfiets is het grote verschil tussen een triatlonstuur of tijdritstuur en een klassiek racefietsstuur. De reden hiervoor is de constructie, die ook totaal anders is. Een racefietsstuur heeft de typische hoornvorm met een recht bovenstuur en een naar voren en naar beneden gebogen beugel die uitmondt in een rechte, zijdelingse ondergreep.

Triatlonsturen daarentegen hebben een heel ander ontwerp: enerzijds is er het opzetstuur, dat bestaat uit twee stangvormige, langwerpige, naar voren gerichte grepen en twee armkappen, en anderzijds zijn er complete sets die ook een aerodynamisch onderstuur bevatten. Hierdoor moet het je bij het kiezen van je stuur al vroeg duidelijk zijn, aan welke stuurvorm je de voorkeur geeft. In het volgende hebben we de grootste verschillen tussen racefietssturen en tijdritsturen op een rijtje gezet.

• Tijdritsturen bieden een meer aerodynamische rijpositie dan racefietssturen.
• Bij een tijdritstuur ligt de rijder met gestrekte armen op het stuur.
• Bij wielrensturen houdt de renner het stuur bovenaan, aan de zijkant of in de onderste handgreep vast.
• Tijdritsturen zijn verkrijgbaar als opzetsturen voor bestaande racefietssturen en als complete sets die ook een aerodynamisch onderstuur bevatten.
• Tijdritsturen zijn bij het wielrennen alleen toegestaan voor tijdritten. Bij triatlon zijn ze echter altijd toegestaan.

Er zijn twee belangrijke productgroepen triatlonsturen: enerzijds zijn er complete triatlonsturen met armsteunen en handvatten en een aerodynamisch basisstuur. Anderzijds zijn er zogenaamde opzetsturen, die je eenvoudig op een bestaand racefietsstuur kunt monteren. In het volgende leggen we de verschillen en kenmerken van deze twee modellen in detail uit.

Ben je op zoek naar een eenvoudige oplossing om je racefiets om te bouwen tot triatlonfiets? Wil je voor het eerst kennismaken met de triatlonwereld? Of wil je flink uitpakken bij de clubtijdrit van je plaatselijke fietsclub? Dan is een opzetstuur misschien de juiste keuze voor jou. Opzetsturen worden eenvoudig op een klassiek wegstuur geschroefd, zodat je ze binnen een paar minuten kunt monteren. Ze bestaan meestal uit twee langwerpige handvatten, twee armkappen en een ronde schroefklem ter bevestiging aan het stuur.

Opzetsturen hebben een doorslaggevend voordeel: je kunt ze in een handomdraai monteren en demonteren. Tegelijkertijd ben je heel flexibel als je verschillende stuurposities wilt uitproberen. Het nadeel: je hebt nog steeds een klassiek wegstuur op je fiets, dat niet zo aerodynamisch is als een tijdritstuur. Ook moet je altijd naar je remhendels grijpen om van versnelling te wisselen, wat een nadeel kan zijn als je vecht voor seconden.

Bij complete triatlonsturen is dat niet het geval: de schakelhendels van triatlonsturen zijn elegant geïntegreerd in de grepen, zodat je tijdens het schakelen op je stuur kunt blijven liggen. Bovendien is het opzetstuur gecombineerd met een plat, vrij smal onderstuur met een aerodynamisch profiel. Het resultaat is een nog aerodynamischer rijpositie, zelfs als je uit het zadel komt. Zulke complete triatlonstuursets bieden dus enkele doorslaggevende voordelen in wedstrijden, als je op zoek bent naar de beslissende seconden voorsprong. Vergelijkbaar met wat er gebeurde in de finale van de Ronde van Frankrijk 1989 tussen Greg LeMond en Laurent Fignon. Tegelijkertijd is de montage ervan echter veel ingewikkelder, omdat je de hele cockpit van je fiets moet aanpassen aan het stuur.

Welk triatlonstuur voor jou geschikt is, hangt af van verschillende factoren. Allereerst is de vraag of je een stuur zoekt voor een triatlonfiets of tijdritfiets, of dat je gewoon een meer aerodynamische zitpositie wilt hebben op een klassieke racefiets. Voor het eerste adviseren wij een compleet triatlonstuur, dat zowel de armsteun als een aerodynamisch onderstuur bevat. Voor het laatste is de beste oplossing een triatlon-opzetstuur, dat je snel en eenvoudig aan je bestaande racefietsstuur kunt bevestigen.

Als je eenmaal een besluit hebt genomen, moet je helder voor ogen hebben, hoe je toekomstige stuur er in detail uit moet komen te zien. Het eerste dat je moet overwegen is de materiaalkeuze: er zijn triatlonsturen van carbon en aluminium. Ook de precieze constructie is bepalend. Er zijn triatlon-opzetsturen in verschillende vormen en met verschillende armsteunen. Sommige renners geven bijvoorbeeld de voorkeur aan een rechtlijnig stuur en vrij recht gevormde armsteunen. Andere atleten rijden liever met naar boven gebogen handvatten en steunen. Het is moeilijk om hier een duidelijke aanbeveling te doen. Het is belangrijk, dat je een zitpositie op je triatlonfiets vindt, die gestroomlijnd is, maar tegelijkertijd ook een passend gebruik van kracht mogelijk maakt. Daarom vind je bij BIKE24 een grote keuze aan verschillende tijdritsturen en tijdritopzetsturen. We weten het zeker: hier zit zeker iets voor je bij!

• Triatlonsturen geven je een meer aerodynamische rijpositie op je fiets.
• Triatlonsturen worden zowel bij triatlonwedstrijden als bij tijdritten in het wielrennen gebruikt. Daarom worden ze ook wel tijdritsturen genoemd.
• Triatlonsturen zijn er in verschillende varianten. Er wordt vooral onderscheid gemaakt tussen twee groepen: tijdrit-opzetsturen en complete triatlonsturen inclusief aerodynamische ondersturen.
• Naast het ontwerp zijn ook de details van een triatlonstuur belangrijk bij de aankoopbeslissing. De modellen verschillen bijvoorbeeld in de vorm van de stuurgrepen of de armsteunen. Ook de breedte van het onderstuur kan een rol spelen bij je beslissing.