- Home
- Fietsen
- Fietsonderdelen
- Cockpit
- Sturen
- Racefiets Sturen
Racefietssturen - Geschikte carbon en aero-sturen voor je racefiets
De hashtag #Lifebehindbars is waarschijnlijk een van de bekendste hashtags onder wielrenners. En niet zonder reden: het uitzicht over een mooie racefietscockpit - bijvoorbeeld van carbon - op de grote wijde wereld compenseert alle inspanningen. Op een racefiets kijk je niet alleen vele uren per week naar je stuur - behalve het zadel en de pedalen is het ook een van de weinige en dus belangrijkste contactpunten tussen jou en je fiets. Verder lezen
Het wielrenstuur - het sportiefste van alle fietssturen
Wat maakt een racefiets tot een racefiets? Zijn het de smalle banden? Is het het filigrane frame? Zijn het de bijzonder lichte onderdelen? Is het het algehele ontwerp dat is afgestemd op maximale snelheid en lichtheid? Of is het gewoon de karakteristieke vorm van het stuur? Uiteindelijk is het zeker de combinatie van al deze factoren die de racefiets onderscheidt van de grote massa fietsen. Maar stel je deze vraag in een enquête op straat, beschrijft een aantal deelnemers waarschijnlijk de karakteristieke stuurvorm van de racefiets.
Het typische stuur, ook wel "drop bar" genoemd, bestaat al meer dan 150 jaar. Het werd voor het eerst gebruikt op racefietsen, waar het bedoeld was om de zithouding aerodynamischer te maken. Op zijn laatst in de jaren dertig werd de "drop bar" een vast onderdeel op sportieve fietsen, toen de UCI (Union Cycliste Internationale) definieerde hoe een racefiets eruit moest zien. De "drop bar" en de smalle banden waren en zijn nog steeds een integraal onderdeel van deze ontwerprichtlijn.
Het sportiefste van alle fietssturen is echter niet alleen om aerodynamische of design-redenen een belangrijk fietsonderdeel van de cockpit. Het zijn ook de verschillende greepposities die het tot het perfecte onderdeel van een sportieve bike maken: de vorm maakt verschillende greepposities en dus lichaamshoudingen mogelijk tijdens langere tochten. Zo worden spiergroepen ontlast en wordt vermoeidheid voorkomen. En bij sprints biedt hij de perfecte hoeken om de lichaamsspanning optimaal op de fiets over te brengen.
Welke soorten racefietssturen zijn er?
Met de technische evolutie van de racefiets is ook het racefietsstuur geëvolueerd. Dit is vooral merkbaar in de vorm van het stuur. Je hebt bij gewone racefietssturen niet alleen de klassieke stuurvorm, maar ook de Ergo (compacte) stuurvorm voor comfortabeler rijden in de beugels en daarnaast de anatomische stuurvorm met een verhoging, die een extra greeppositie biedt aan de beugel. Gravel-sturen zijn ook sturen met beugels, maar die laatste zijn naar buiten gebogen, en zouden samen, door de grotere breedte, meer controle moeten bieden op gravel-wegen.
Of het nu om een racefiets, cyclocrossfiets of gravel-bike gaat - als je je stuur wilt vervangen door een beter model, moet je letten op de vorm van de beugel ("drop").
Klassiek | Anatomisch | Ergo |
"Drop"-vorm:
|
“Drop”-vorm:
|
“Drop”-vorm:
|
Greepposities:
|
Greepposities:
|
Greepposities:
|
Met het basis- of bullhorn-stuur is er ook een type racestuur dat vooral gebruikt wordt voor tijdrit- of triatlonsturen. Het bestaat uit de klassieke bovenste stuurbuis, maar er is geen naar beneden gerichte beugel, alleen een voorwaartse bocht aan beide zijden. Op het basisstuur wordt meestal nog een triatlon-opzetstuur gemonteerd. Dit geeft je een bijzonder aerodynamische, vlakke en efficiënte rijpositie bij de training en natuurlijk bij triatlon- of tijdritwedstrijden.
Zogenaamde baansturen behoren ook tot het repertoire van de racefietssturen. Ze zijn ronder en smaller dan het klassieke stuur, maar worden alleen gebruikt bij baanwielrennen.
Welke onderscheidende kenmerken hebben racefietssturen?
De basisvormen zijn niet de enige onderscheidende kenmerken van racefietssturen. In het volgende hebben we de belangrijkste aankoopcriteria op een rijtje gezet:
De klemdiameter - welk stuur past op mijn racefiets?
De klemdiameter beschrijft de doorsnede van het stuur ter hoogte van de stuurpenklem. De huidige standaardmaat voor racefietssturen is 31,8 mm. Oudere modellen hebben nog de vroeger gebruikelijke diameter van 26 mm, sommige moderne racefietsstuurpennen kunnen zelfs een klemdiameter van 35 mm aan.
Welke stuurbreedte is de juiste?
De stuurbreedte is ook bij racesturen de centrale maat. Bij drop-bars wordt deze klassiek gemeten op het laagste punt van de drop-kromming - bij het bevestigingspunt van de remhendels. Fabrikanten geven de afstand in centimeters of millimeters aan, hetzij tussen de middens van de linker- en rechterbuis, hetzij gemeten op de respectievelijke buitenste buiswand. Verder is de informatie die op racesturen staat afgedrukt de breedte in het bovenste gedeelte van de handgreep. De breedte aan de drop-ends kan ook groter zijn, bijvoorbeeld bij gravel-bike-sturen, voor meer controle. Dit wordt bereikt door de beugels te verbreden.
De meest gangbare stuurbreedtes bij racefietsen zijn 420 mm, 400 en 440 millimeter. Voor kleinere en smallere rijders zijn er soms ook breedtes van 380 of 360 millimeter. Hoewel fietsfabrikanten op hun fietsen sturen van verschillende breedte monteren, afhankelijk van de framemaat, zijn deze vaak te breed, vooral voor kleiner gebouwde mensen. De beste manier om erachter te komen welke stuurbreedte het beste bij je past, is een fietsmeting bij een van onze Service Punten. Grofweg je schouderbreedte is een goede indicatie.
De backsweep - de achterwaartse buiging van de stuurbuis
Als de stuurbuis niet recht is, maar aan beide zijden van de stuurklem iets naar achteren buigt (richting zadel), dan heeft het stuur een “backsweep”. Bij racefietssturen is dit meestal - als het al gebeurt - heel beperkt en wordt aangegeven met een hoekmaat. In principe geldt: hoe groter de backsweep, hoe korter en tegelijkertijd rechter je zitpositie als je het stuur aan de bovenkant vasthoudt.
De drop - het verschil in hoogte tussen stuurbuis en onderkant beugel
De klassieke vorm van een racefietsstuur wordt ook wel een "drop-bar" genoemd. De "drop" geeft de afstand aan tussen het hoogste en het laagste deel van het stuur en beschrijft dus hoe laag je bovenlichaam komt als je de beugels vasthoudt. Als je een racefietsstuur koopt, moet je het zo kiezen, dat je meerdere kilometers comfortabel in de drop-bar-positie kunt rijden, voordat je een definitieve beslissing neemt.
Goed getrainde wedstrijdrijders en fietsers zonder bewegingsbeperkingen kunnen vol vertrouwen een racestuur kiezen met meer dan 130 mm drop. In combinatie met een waarschijnlijk groot verschil tussen zadelhoogte en bovenkant stuur kun je een bijzonder aerodynamische onderste stuurpositie bereiken.
Als je wat minder soepel bent in de rug en niet elke milliWatt telt, kun je beter kiezen voor een racestuur met een drop van minder dan 130 mm. Dergelijke racesturen zijn ideaal voor rijders die langere afstanden willen afleggen in een matig tempo of die op hun racefiets dagtochten willen maken voor een sportieve balans. Ook cyclocrossers en gravel-bikers gebruiken meestal een stuur met een drop van minder dan 130 mm. Bij sommige specifieke gravel-modellen is de ondergreep net iets lager dan 100 mm. Dit heeft als voordeel dat je het sneller en zekerder kunt bereiken, zodat je de grootst mogelijke controle behoudt, ook off-road.
De reach - de afstand van de bovenste stuurstang tot de greeppositie
Of een racestuur comfortabel is in alle greepposities op de beugel, wordt bepaald door een andere belangrijke parameter naast de drop: de "reach". De reach van het stuur is de afstand van het midden van de stuurklem tot het punt op het stuur dat horizontaal in de rijrichting het verst weg is. De regel is: hoe groter de reach, hoe gestrekter je rijpositie is als je in de handlebar-greep rijdt. Ergo-racesturen hebben meestal een kleinere reach en zijn korter. Het gevolg is een meer rechtopstaande en dus comfortabelere rijpositie.
In de fietspraktijk hebben sturen voor weg- of baanraces meestal een reach van meer dan 80 mm. Racefietssturen, bijvoorbeeld voor toertochten, cyclocross en gravel, hebben vaak een reach van minder dan 80 mm.
De rise - de verticale buiging van het stuur
De term "rise" ken je misschien van mountainbikes, maar sommige racefietssturen hebben ook een rise. Bij een rise-stuur loopt de bovenbuis van het stuur vanaf het klempunt op de stuurpen een klein stukje horizontaal en dan met een kleine uitwijking naar boven. Dit zorgt voor een comfortabelere en rechtere rijhouding.
De flare - de zijdelingse uitbreiding van de drop
Dankzij impulsen uit de bikepacking-, cyclocross- en gravelwereld is het racestuur, behalve met de gereduceerde drop, nog comfortabeler geworden met de toepassing van de "flare".
In principe beschrijft de flare de zijwaartse uitbreiding van de drop. Hij wordt aangegeven door een hoekmaat of een verschil in breedte in cm. Een flare is altijd aanwezig als de beugel beneden breder is dan boven - ook al is het maar een paar millimeter. Zelfs een lichte flare kan het rijden in de ondergreep veel comfortabeler maken. De armen passen beter langs het bovenste deel van de beugel en zijn meestal minder gestrekt.
Zogenaamde flared-bars, dat wil zeggen racesturen met extra brede drops, vind je vooral op gravel-fietsen en bij bikepacking. Sommige hebben een extreme uitbochting, om meer controle te hebben op moeilijk terrein. Naast de flared-drops hebben de meeste modellen ook langere stuuruiteinden (drop-outward-bend). Samen met de flare zorgen de langere stuuruiteinden voor een nog comfortabelere greephoek.
Als je bijzonder geïnteresseerd bent in een dergelijk model, gebruik dan ons filter voor stuurkenmerken genaamd "flare / flared-drops".
Het greep-oppervlak - rond of aerodynamisch
De grip-ergononomie is essentieel voor elk fietsstuur. Ook bij racesturen speelt het een doorslaggevende rol. In principe wordt onderscheid gemaakt tussen klassieke racesturen met ronde buisprofielen, comfortabele racefietssturen met een breed greep-oppervlak en racefiets-aero-sturen met het bovenste stuurdeel in vleugelontwerp.
Aero-racesturen worden vaak aangeboden als een stuur-stuurpen-combinatie uit één stuk - visueel een absolute blikvanger onder de racesturen. Deze wat duurdere geïntegreerde oplossingen kun je vaak ook achteraf op oudere fietsen monteren. Bij aanschaf moet je bijzonder goed letten op de juiste afmetingen. De montage en het onderhoud van intern aangebrachte remleidingen en schakelkabels op zo'n racefietsstuur-stuurpen-eenheid is wat ingewikkelder, maar voor amibitieuze racefietsers overwegen de aerodynamische en stijfheidsvoordelen.
Het materiaal - een racefietsstuur uit carbon versus aluminium
Bij het materiaal van het stuur heb je de keuze tussen het goedkopere materiaal aluminium en de duurdere varianten van carbon. Voor de meerprijs krijg je niet alleen de hoogwaardige carbon-look, maar ook het lagere gewicht, de hogere torsiestijfheid en de betere trillingsdemping pleiten voor carbon op de fiets. Toch blijft er iets te wensen over: bij een val is het carbon racefietsstuur een van de meest kwetsbare onderdelen. Al een krachtig contact met de grond is voldoende om de koolstofvezelstructuur te beschadigen, waardoor vervanging onvermijdelijk is. Vooral voor trainings- en off-road-gebruik kiezen veel rijders bewust voor een minder kwetsbaar stuur van aluminium.
Dropbars voor cyclocross en gravel
Naast verschillen in het materiaal van het fietsstuur zijn er in off-road-sporten ook speciale racestuurvormen en specifieke aanbevelingen voor de breedte van het stuur. Net zoals brede sturen specifiek op MTB's worden gebruikt voor een betere fietsbeheersing op technische passages, wordt voor gebruik in cyclocross en gravel ook een breder stuur aanbevolen als bij wegfietsen. Speciale gravel-sturen met uitlopende stuuruiteinden beloven een nog betere controle in het terrein. Flared-sturen worden vaak gebruikt bij gravel en bikepacking en zijn niet alleen bedoeld om de grip op het onderstuur comfortabeler te maken, maar ook om ruimte te maken voor stuurtassen en natuurlijk voor meer controle in het terrein.
Racefietssturen kopen bij BIKE24 - samenvatting
Het racefietsstuur is een cruciaal onderdeel van de cockpit, want het is een van de drie contactpunten tussen de fiets en de rijder, die cruciaal zijn voor de ergonomie. Dankzij de speciale vorm van het stuur (drop-bar-design) maakt het - in samenspel met de geometrie van de fiets - ook verschillende greepposities en lichaamshoudingen mogelijk. Racefietssturen zijn er in allerlei uitvoeringen, zodat de keuze sterk afhangt van het gebruiksgebied - van het klassieke wielrennen via gravel-bike-touren tot specifieke eisen zoals bij het tijdrijden. Omdat we zelf weten wat voor een verschil het juiste racestuur kan maken, voeren we een groot assortiment aan racefietssturen, waarin je zeker het juiste model voor jou kunt vinden.
Tot slot hebben we de belangrijkste koopcriteria voor je samengevat. Zodat niets in de weg staat van je volgende #lifebehindbars-foto's!
- Doel: Voor welk doel heb ik het racefietsstuur nodig?
- Vorm: Welke extra vormen moet de dropbar hebben?
- Materiaal: Van welk materiaal moet je toekomstige racefietsstuur gemaakt zijn?
- Afmetingen: Welke afmetingen moet het racefietsstuur hebben, zodat het precies aan jouw fysieke eisen voldoet?
- Normen: Aan welke normen moet het stuur voldoen zodat het op je racefiets of gravel-bike past?
- Merk: Geef je de voorkeur aan een bepaald merk - bijvoorbeeld omdat je al andere onderdelen van dit merk op je fiets hebt?
- Prijs: In welke prijsklasse moet je racefietsstuur vallen?